میوه‏ی ممنوعه

86/6/24:: 10:34 عصر مظاهر دیدگاه

پدر و مادرم، زندگی خوبی داشتن. با هم بودن، غم نبود، غصه نبود، تنهایی و انتظار نبود، از زندگی به معنی تمامش لذت می‏بردن. تا اینکه میوه‏ی منع شده را نوش جان کردن و از بهشت اخراج شدن(نسل بشر تمام توان‏ش را برای بازگشت به بهشت داره خرج می‏کنه). از اون روز به بعد خطا که تو وجود و عصاره انسانها مخفی بود، خودش را نمایان کرد. خطا، گناه، اشتباه و غفلت گیربان انسانها رو گرفت. آدم و حوا، پدر و مادر عزیزم نمی‏دونستن که بهشت چقدر ارزش داره! والا صد سال که هیچ، هزاران هزاران سال به یک کیلومتری اون میوه نزدیک نمی‏شدن. به نظر من میوه ممنوعه‏ی هنوز هم هست. خیلی زیاد هم هست. مثلاً الان تو ماه مبارک که از دست دروغ و گناه راحت شدیم. میوه‏ی ممنوعه‏ی دیگه‏ای به سراغمون اومده، که نتیجش کندشدن حرکت ما در ماه مبارکه، یه جورایی حال و هوای «خلوت با خدا» را از ما بگیره ... میوه‏ی ممنوعه‏ای به نام تیلویزیون (مخصوصاً سریالهای دو ریالیش)+ وب‏گردی مخصوصاً مسنجرش+ خواب(این سومی بدجور قویه).
چرا اینجوری نگام میکنید؟ تو این ایام غفلت‏آورتر از اینها چیزی هست؟

-: کاری را که بقیه انجام می‏دن، ممکنه درست نباشه! اوکی؟
+: میوه‏ی ممنوعه را فقط با آگاهی می‏شه نخورد. غفلت و جهل عناصر به ثمر نشستن این میوه‏اند.
+-: کتابهای مصطفی مستور «چند روایت معتبر» و رضا امیرخانی «داستان سیستان» و «من او» برای اوقات فراغت یه وبلاگنویس عالین.
++: میگن قرآن بر مفاتیج و ذکر ارجحیت داره.
++-: اهل فیلم هستم، ولی خودم فیلمها را انتخاب میکنم نه عزت جون. هر ماه 4 یا 5 فیلم برگزیده را نگاه میکنم. غفلت که شاخ و دم نداره. من نگفتم که فیلم نگاه نمی‏کنم.
+++: نقطه‏های سیاه کمرنگ‏تر و کوچیک‏تر می‏شن. خدایا توان بندگی، بندگی با معرفت، عنایت بفرما.
+++-: می‏دونید که آدم و حوا گناهی مرتکب نشدن، کاری که منع شده بودن را انجام دادن. تیلویزیون نگاه کردن یا وب‏گردی تو ماه مبارک اصلاً اشکالی نداره، این همه کار بهتر و مفیدتر هست و وقت تنگ.
... دلم برای بهشت تنگ شده ...

کلمات کلیدی: اینجا فکری روشن است